Ανθράκωση πυρηνοκάρπων

Γράφει η Κατερίνα Καπώνη

Η Ανθράκωση των Πυρηνόκαρπων οφείλεται στον παθογόνο μύκητα Apiognomonia erythrostoma ατελής μορφή Phomopsis stipata. Ο μύκητας πρωτοεμφανίστηκε πριν πολλά χρόνια στην Γαλλία, Αυστρία, Σλοβακία και Τσεχία.

Απ’ την ασθένεια προσβάλλεται η κερασιά, η βυσσινιά και η βερυκοκκιά. Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ασθένειας είναι η παραμονή των προσβεβλημένων φύλλων πάνω στο δέντρο για μεγάλο διάστημα μετά τη φυλλόπτωση και συνήθως για όλη τη χειμερινή περίοδο, μερικές φορές και μέχρι την επόμενη άνοιξη. Τα πρώτα συμπτώματα της προσβολής εμφανίζονται στις αρχές του καλοκαιριού, με το σχηματισμό χλωρωτικής ζώνης στην περιφέρεια του ελάσματος των φύλλων που κάμπτεται προς τα κάτω, ενώ στη συνέχεια εξελίσσεται σε περιφερειακή νέκρωση ή το σχηματισμό μεγάλων ακανόνιστου σχήματος νεκρωτικών κηλίδων χρώματος ερυθρωπού έως καστανού, και τελικά σε καθολική νέκρωση των φύλλων.

Η ένταση της παθογένειας του μύκητα εξαρτάται από το μικροκλίμα της περιοχής και την ευαισθησία της ποικιλίας. Οι αποστάσεις φύτευσης, ο φωτισμός καθώς και το σχήμα διαμόρφωσης του δένδρου είναι σημαντικές παράμετροι. Η  λίπανση παίζει καθοριστικό ρόλο σε συνδυασμό με τη σωστή άρδευση. Η τοποθέτηση ενός υγρασιόμετρου εδάφους θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για το κτήμα.

Ο μύκητας διαχειμάζει κατά τη διάρκεια του χειμώνα στα μολυσμένα φύλλα του εδάφους, την άνοιξη απελευθερώνονται τα ασκοσπόρια από τα ώριμα περιθήκια και διασκορπίζονται στον αέρα. Όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές (υγρασία και υψηλές θερμοκρασίες), τα ασκοσπόρια βλαστάνουν μέσα στο παρέγχυμα του φύλλου και ξεκινάει η διαδικασία της μόλυνσης.

Παρατηρήσεις στη βιολογία του μύκητα έχουν δείξει ότι ο κίνδυνος μόλυνσης ξεκινά μετά την ανθοφορία στο στάδιο επιμήκυνσης των βλαστών και τα πρώιμα στάδια της ανάπτυξης φρούτων.

Οι συνεχείς βροχοπτώσεις σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν την περίοδο της άνοιξης κάνουν ευνοϊκές τις συνθήκες εξάπλωσης του μύκητα.

Η λύση του προβλήματος είναι 50% στα καλλιεργητικά μέτρα όπως: απαραίτητο το θερινό κλάδεμα, το πότισμα να πραγματοποιείται τις ώρες της ημέρας, καταπολέμηση των ζιζανίων, συλλογή των μολυσμένων καρπών και βλαστών και καταστροφή τους με φωτιά.

Και το υπόλοιπο 50% της επιτυχίας πραγματοποιείται με την σωστή στρατηγική χρήση κατάλληλων μυκητοκτόνων. Η εναλλαγή δραστικής ουσίας με διαφορετικό τρόπος δράσης για να μην αποκτήσει ο μύκητας ανθεκτικότητα.

Πηγές: «Ασθένειες καρποφόρων δέντρων και αμπέλου του Παναγόπουλου Χ., Καθηγητή Φυτοπαθολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών», Ιστοσελίδα Farmacon «Ανθράκωση των πυρηνόκαρπων»

Για περισσότερες λεπτομέρειες αναζητήστε στο GAIApedia (www.c-gaia.gr) τους όρους: 

Πυρηνόκαρπα

Ασθένειες πυρηνόκαρπων