Θρεπτική αξία του σύκου

Γράφει η Κατερίνα Καπώνη

Τα σύκα είναι γνωστά από την αρχαιότητα και φαίνεται ότι πρωτοκαλλιεργήθηκαν στην Αίγυπτο από όπου μεταφέρθηκαν στην Κρήτη και την υπόλοιπη Ελλάδα, γύρω στο 1500 π.Χ. H θρεπτική τους αξία είχε αναγνωριστεί από τους αρχαίους Έλληνες, αιώνες πριν από την επιστημονική κοινότητα, καθώς οι αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων κατανάλωναν πριν τα αγωνίσματα φρέσκα, αλλά και ξηρά σύκα.

Τα σύκα αποτελούν την καλύτερη φυτική πηγή ασβεστίου και φυτικών ινών. O Αμερικανικός Σύλλογος Διατροφής έχει καθορίσει ότι το αποξηραμένο σύκο είναι πλουσιότερο σε φυτικές ίνες, βιταμίνη Κ, χαλκό, μαγγάνιο, κάλιο, μαγνήσιο και ασβέστιο σε σχέση με τις ανθρώπινες ανάγκες.

Περιέχουν φυσικά και πολλά άλλα θρεπτικά συστατικά σε μικρότερες ποσότητες. Από αυτά ξεχωρίζουν τα αντιoξειδωτικά συστατικά, η βιταμίνη C, τα φλαβονοειδή και οι πολυφαινόλες. Συνεπώς τα σύκα είναι πασίγνωστα για τις υπακτικές και τις αντιοξειδωτικές του ιδιότητες. Ο σίδηρος, ο φώσφορος και το φυλλικό οξύ μπορούν να προσληφθούν από τα σύκα σε ικανοποιητικές ποσότητες.

Είναι φρούτο πολύ πλούσιο σε φυτικές ίνες και για αυτό συστήνονται σε άτομα με κακή λειτουργία εντέρου.

Τα νωπά σύκα είναι μια πλουσιότατη σε φυτικές ίνες και θρεπτικά συστατικά τροφή που περιέχει βιταμίνες Α, Β1 και Β2 και μέταλλα όπως ασβέστιο, σίδηρο, φώσφορο, μαγγάνιο, νάτριο, κάλιο. Ρίχνουν την αρτηριακή πίεση. Εμποδίζουν τη δυσκοιλιότητα, έχουν βοηθητικό ρόλο στον έλεγχο του βάρους προστατεύουν τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες από τον καρκίνο του μαστού, προλαμβάνουν τις καρδιακές παθήσεις, παρουσιάζουν αντιδιαβητική δράση, συμβάλλουν στη διατήρηση της πυκνότητας των οστών, βελτιώνουν τη σεξουαλική ζωή και ανακουφίζουν τον πονόλαιμο. Προσοχή στην υπερβολική κατανάλωση όμως απαιτείται καθώς υπάρχει πιθανότητα διάρροιας, ενώ θα πρέπει να αποφεύγεται σε άτομα με πρόβλημα στα νεφρά ή τη χοληδόχο κύστη.

Τα ξηρά σύκα έχουν 3 φορές περισσότερη θρεπτική αξία από τα φρέσκα και γι΄ αυτό το λόγο κατατάσσονται στα προϊόντα υψηλής θερμιδικής αξίας. Εξαιτίας των πολλών σπερμάτων που περιέχει ο καρπός πιστεύεται ότι συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος του ανθρώπου (όταν τρώγονται το πρωί με άδειο στομάχι). Επίσης πολλοί πιστεύουν ότι το αφέψημα ξηρών σύκων έχει θεραπευτικές ιδιότητες σε στομαχικές παθήσεις και κρυολογήματα. Παρουσιάζει και άλλες φαρμακευτικές ιδιότητες όπως είναι η χρήση του σε εγκαύματα και σε διάφορες παθήσεις του δέρματος. Συμμετέχουν ουσιαστικά στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου (λόγω του καλίου, της βιταμίνης Β6 και των ινωδών ουσιών τους) και μειώνουν τη χοληστερόλη και επομένως τον κίνδυνο καρδιακών νοσημάτων.

Εκατό γραμμάρια ξηρών σύκων περιέχουν 6-7 γραμμάρια φυτικών ινών τη στιγμή που η ελάχιστη ημερήσια πρόσληψη ινών προερχόμενη από διάφορες πηγές είναι 20-35 γραμμάρια. Αξίζει επίσης να αναφερθεί και η υψηλή περιεκτικότητα των ξηρών σύκων σε ασβέστιο, η οποία φτάνει αυτή του γάλακτος και μπορεί να καλύψει το 17% των ημερήσια συνιστώμενων αναγκών.

Πηγές: «Παραγωγή και επεξεργασία ξηρών σύκων στην Εύβοια», πτυχιακή μελέτη των Λυδάκη Δημήτριου και Δούκα Βασιλικής, Ηράκλειο 2011, Ιστοσελίδα palaiopyrgos.gr, «Σύκο, ένας γλυκός πειρασμός», Ιστοσελίδα iefimerida.gr «Σύκα»

Για περισσότερες λεπτομέρειες αναζητήστε στο GAIApedia (www.c–gaia.gr) τον όρο:

Διαθρεπτική αξία σύκων